Duurzaamheid en digitalisering: niet dromen, maar doen
Ik heb twee woorden voor u: duurzaamheid en digitalisering. Die twee trends zijn allesbepalend, in welke vorm dan ook. Duurzaamheid komt in de schoonmaakbranche vooral terug bij het recyclen van materialen, ‘groene’ schoonmaakmiddelen en - last but nog least – natuurlijk social return. Ik verwacht, als ik dan toch de trendwatcher mag uithangen, dat die laatste een enorme boost gaat krijgen. In een krappe arbeidsmarkt is de uitstroom naar andere werkvelden vaak hoog. Het wordt dan ook de kunst om als schoonmaakbedrijf je medewerkers aan je te binden en hen te blijven boeien. Bijvoorbeeld door andere facilitaire taken aan te haken of door medewerkers een ontwikkelperspectief te geven. Maar dan nog: we hebben mensen met een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt hard nodig. We kunnen het in de schoonmaakbranche ons niet veroorloven hen langs de kant te laten staan.
Overheersend
Die krapte kan wel eens zo overheersend worden dat we gedwongen worden om als schoonmaakbedrijven kritisch naar onze opdrachten te kijken. Wat doen we wel en niet meer? Opdrachtgevers die niet ‘groen’ willen zijn of gewoonweg asociaal zich gedragen, kunnen en moeten we links laten liggen. Scheid het kaf van het koren. Daarnaast kan ook techniek een deel van de krapte opvangen. Nooit helemaal, maar wel voor een deel. Machineleveranciers die we als redactie van Service Management spraken zien dan ook een opleving van het aantal orders. Als antwoord op de krapte. Volgende stap is het autonoom laten uitvoeren van repetitieve schoonmaaktaken door robots die tegenwoordig zelfstandig een lift kunnen pakken naar de volgende etage. En nee, dat is geen toekomstbeeld, dat kan vandaag al. Daar waar robots in 2018 nog slechts teach and follow konden, zijn ze nu in staat zelfstandig te opereren. Compleet met laad- en vulstations. De ingenieurs met name in het verre China hebben niet stilgezeten.
Werk aan de winkel
Als ik naast duurzaamheid en digitalisering dan nog een gooi moet doen naar de toekomst, dan noem ik hospitality. Natuurlijk, hotels, restaurant en evenementen krijgen nu klap na klap, maar mochten de deuren weer opengaan, dan blijkt weer die onwaarschijnlijk grote behoefte aan beleven en mensen ontmoeten. Ik verwacht dat je die trend ook in schoonmaak terugziet. Dagschoonmaak moet de gewoonste zaak van de wereld zijn en daarbij past een schoonmaker die niet op zijn mondje gevallen is. Echt contact, daar moet hij het van hebben. Daarmee stijgt de beleving van schoonmaak, terwijl een robot zachtjes achter hem of haar heen en weer zoeft. Want meer dan zoeven is het niet. Robots worden stiller dan stil. Schoonmakers mondiger dan mondig. En passant werken ze met hun gerecyclede werkwagen verschillende afvalstromen netjes gescheiden weg. En had ik al verteld dat de schoonmaker aankwam in zijn elektrische bestelbus? Zo’n vergezicht is dit allemaal niet. Dit is niet een kwestie van dromen, maar eerder van doen. Er is concreet werk aan de winkel.
Ronald Bruins,
Hoofdredacteur Service Management
